En toen waren ze nog met 3 kleintjes..

Gisteren naar de dierenarts geweest met de 4 kittens. Alles piekfijn in orde! De twee grootsten (Rango en Suki) wegen 1610 gram. Phoebe weegt er 1600 en Feeke 1560. Allemaal dicht bij mekaar dus, alsof ze het ervoor gedaan hebben.

Allevier kregen ze hun prikje, volgende maand rond kerst hun tweede.

En toen kwam het moment.. Slik.
Iedereen mocht terug naar huis gaan spelen, behalve Suki.
Suki heeft namelijk een nieuwe thuis gevonden! Vanaf nu woont ze in een straat vol bloemekes, maar voorlopig houden ze haar nog binnen gezien ze eigenlijk het fenoneem "auto" nog niet kent, en vooral, hoe pijn die wel kunnen doen.
'k Mag er niet aan denken.

Ze was nogal verlegen in haar nieuwe gezinnetje, maar 's avonds had ze al gegeten en lag ze al te slapen op de schoot van, sms'ten ze me.
Dus ik heb er wel een goed oog in! :-)

Veel succes Suki, en we komen je snel nog eens bezoeken!

Speeltijd in het zonnetje!

Speeltijd!!

De zon schijnt!

Waarschijnlijk is het een van de laatste dagen van het jaar dat we buiten kunnen genieten van een lekker weertje.. En de katjes weten het maar al te goed: buiten spelen!!!

Dus hier lopen ze nu rond, alle vier onze katjes. Sorry, kattinnekes, want het zijn allemaal meisjes, heeft de dierenarts ons bevestigd. Met andere woorden: mijn vriend is heel erg in de minderheid, met mij, Tigra (mamapoes) en haar 4 kattinnekes bij ons. :)

Op en af springen, schrikken van het gras dat nog nat aanvoelt van de dauw, geïntrigeerd zijn door de plantjes die heen en weer bewegen, sprinten van buiten naar binnen, in blaadjes bijten, vreemd opkijken als er een vogel passeert, .. Ze doen het allemaal.

En het allergrappigste is als er iets aan een pootje hangt, en ze willen het eraf schudden. Dat is echt lachen!

Intussen zijn ze al groot. Groot in die zin dat ze overal opklauteren, testen hoever ze mogen en kunnen gaan. Ze eten mama's kattenkorrels op (zo erg dat Tigra voorlopig ook kittenkorrels krijgt), spelen met haar pluimstaart, en Tigra heeft er inderdaad speelkameraadjes bij. Ze doen hun behoefte in de kattenbak, vind het zalig om elkaar te bijten en likken (hoe tegenstrijdig dit ook klinkt), en vinden de kattenkrabpaal hélemaal het einde!

Zalig dus om ze in huis te hebben.
Echter, 5 katten in huis is te veel. We zullen er waarschijnlijk 2 van het nestje houden. Phoebe houden we zeker en vast. Daar zijn we helemaal aan verknocht. Maar de andere zijn ook zo lief en schattig!

Kijk zelf maar, hier enkele sfeerfoto's van onze meisjes (getrokken op 25 september 2011 - toen 6 weken oud):

Phoebe boven, Feeke onder

Phoebe links en Feeke rechts

vlnr: Darky, Feeke, Rango

Allemaal door elkaar bij Tigra

Feeke

Mama Tigra

Phoebe

Darky

Darky

Rango

4 sterke kittens!

Sinds vrijdag (precies 1 week oud) hebben er twee kittens hun oogjes open. Het linkse helemaal, en het rechtste half. We hebben er geen foto's van, maar het is o-zo-schattig!

Het gewicht wordt nu bijna dagelijks gecontroleerd, ze komen allemaal heel goed bij. De eerstgeborende (zwarte) blijft de zwaarste, maar wordt kort achternagezeten door de donkerste (zonder witte plekken). De andere twee proberen elkaar de loef af te steken om toch niet de laatste te moeten zijn.

We hebben zelf nog geen favoriet, ze zijn allemaal om ter liefst. Ik toon hier nog wat sfeerfoto's:

En nog: hoe mooi ze liggen te slapen in hun nestje:

RIP Gitte :(

Helaas.. Op 16 augustus is er een kitten gestorven.
Die morgen piepte het kleintje moeilijk en het was veel minder beweeglijk dan de anderen, en veel minder ook dan de vorige dagen.

Het gewicht zegt al veel

Toen ik de kitten woog, zag ik dat het achteruit gegaan was in gewicht (van 87 g naar 85 g) en dat alleen al is een slecht teken.
Het gewicht in de gaten houden, is relevant om te kunnen stellen hoe het met de gezondheid van de kittens is. Kittens moeten altijd bijkomen. Als dat niet het geval is, kan dat op verschillende zaken duiden: de andere kittens zijn sterker, er is iets mis met de zuigreflex, de kitten is ziek (longinfectie komt al eens voor), ..

Onze kleinste was duidelijk ziek zoals ze ademde, en toen ik haar aan de tepel van Tigra legde, had ze helemaal geen zuigreflex. De kitten is overleden nog voor ik naar de dierenarts kon gaan.

Die ochtend, hier lag de kitten op de weegschaal.



We hebben het Gitte genoemd en begraven in de tuin.
Eerlijkheidshalve zeg ik erbij dat ik het hier behoorlijk moeilijk mee gehad heb. Het is nooit leuk om zo'n klein weerloos ding te zien afzien en vechten voor het leven. Ik wou dat ik meer had kunnen doen, maar het is heel snel gegaan.

Sindsdien hou ik de 4 anderen heel goed in de gaten. Maar zij waren toen al groter en zwaarder dan Gitte, piepen en bewegen heel goed.

Hier is de vijfling!

Onze eerstgeborene:

De grootste, de zwaarste, en volledig zwart, uitgenomen twee witte teentjes vooraan rechts,
en een bruin vlekje midden op het kopje

Onze tijgertjes:

Tijgertje zonder opvallende blekere vlekken

Tijgertje met 2 witte teentjes vooraan rechts en 1 lichtgekleurd pootje rechts achteraan

Tijgertje met 2 lichte achterpootjes en 2 witte teentjes achteraan links

Tijgertje met 1 wit teentje vooraan links

Eerste foto's van de kleintjes in het nest!

Vage foto's weliswaar, maar als ze nog zo klein zijn, trek ik liefst niet met flits!