Tigra en haar 5 kittens!

Gisteren, dag 62 waren we inmiddels, merkte ik rond 15u op dat er iets aan de hand was: ze had meer last dan anders en ze was verwoed aan haar krabpaal aan het krabben..
Later (om 16u30) begon ze aan één stuk door te miauwen, ook meer dan anders. De laatste weken miauwde ze enkel als ze buiten wou, aan de achterdeur. En nu liep ze binnen rond en kwam ze tegen mij aanleunen, alles al miauwend.

Ik heb mijn notaboekje genomen om alles goed te kunnen volgen, want het was duidelijk dat de bevalling er zat aan te komen. Toen heb ik ook alles klaar genomen (zie vorige blogposts) van handdoeken, schaartje, afvalbakje, fototoestel, ... Ze liep doorheen het huis achter me aan, terwijl ik alle spullen aan het verzamelen was. Naar het schijnt is dat inderdaad zo: als katten moeten bevallen, volgen ze je eerst overal..

Het chronologisch verslag:

17u10: ik zie dat ze vocht aan het verliezen is, er hing slijm aan haar poep, en overal waar ze even gaat zitten, ligt het nat. Het vocht is licht gekleurd, geurloos, dus ik maak me geen zorgen. En ze blijft intussen maar likken.
17u15: er komt een hele rauwe miauw uit haar longen.. Ze is aan het afzien..
17u30: ze ligt onder de tafel, en ik zie voor de eerste keer dat haar buik behoorlijk aan het samentrekken was. De eerste kitten is al aan het afzakken naar het geboortekanaal..
17u35: ze kruipt in de onderste bak van haar kattenkrabpaal, en daar kan ze zich niet stilhouden: ze ligt te draaien en te keren, maar ze vindt geen goede houding. Ondertussen blijft de buik op en neer gaan. Volgens mij heeft ze hier al een ontsluiting van 3cm, het kan dus niet lang meer duren!

17u45: Tigra komt al jammerend tegen me aanliggen, en er valt iets op de grond (een stukje uitgedroogd leverachtig uitziend iets van 4cm? is dit nu een placenta?) EN

ik zie dat er al een kopje te zien is!

Eerste kitten!

Even later is het er helemaal uit, maar Tigra weet nog niet goed wat ze nu moet doen.. Ze likt het kleintje, eet het stukje dat op de grond ligt en probeert zichzelf ook te likken, maar dat lukt niet goed gezien de kitten nog aan haar vastzit met de navelstreng. En piepen dat het kleintje doet! Wat een krijserke! Even bedenk ik me dat deze goed zou kunnen meedoen in een tienermovie waar meisjes om ter hardst gillen!


Achteraf gezien, heeft de eerste kitten het meest afgezien van allemaal: nog niet ervaren weet Tigra duidelijk niet hoe ze zich moet zetten, of hoe ze de kitten los moet maken van haar. Ik bel (een beetje in paniek, ik geef het toe) naar de dierenarts om even te polsen hoe ik hier best op kan reageren: haar met rust laten, of de navelstreng doorknippen. De dierenarts stelt me gerust en zegt dat het geen kwaad kan als de navelstreng er wat langer aan hangt, maar ik mag het afknippen als Tigra het me toelaat. Op 2 cm van de buik van het kleintje afknippen, zegt ze me nog.

Als ik met het schaartje aankom, staat Tigra op en gaat ze achter de zetel liggen, náást haar werpdoos dus. Okee dan, geen schaartje voorlopig. Ik laat Tigra doen en intussen bel ik stilletjes met mijn vriendin (die me ook al had geholpen bij het verzorgen van Tigra toen ik haar op straat vond).

Plots (om 18u15) zie ik dat er ook al een tweede is!

Dat moet pas geboren zijn, maar ik heb het niet opgemerkt..

Het goede nieuws is: ze weet hier al een stuk beter wat ze moet doen: ze likt de 2de kitten volledig, en hij (of zij?) gaat direct piepen. Dat is het allerbeste teken, omdat je dan weet dat de longen werken, en alles vrij is om te ademen. Zoals bij pasgeboren baby's eigenlijk..
Deze tweede kitten gaat ook piepen, iets rustiger en met lagere tonen, alsof hij weet dat hij in goede handen is.

18u22: De placenta van de tweede kitten is eruit. En nu herken ik duidelijk dat het een placenta is. (Ik heb een goede, duidelijke foto van een placenta maar dit is niet voor gevoelige kijkers, dus ben je geïnteresseerd, laat het me hier weten, en ik stuur je de foto via e-mail door.)
Tigra begint de navelstreng door te bijten, dat is dus goed nieuws! Echter, van het eerste kitten hangt de navelstreng nog vast.. Maar we laten haar met rust (inmiddels is mijn vriend ook thuisgekomen), want :

18u36: ze heeft duidelijk nieuwe persweeën!
18u38:

Kitten nummer 3 is geboren!

Ook hier weer hetzelfde ritueel: de kitten likken zodat het vlies open is, en het kleintje vrij kan ademen. En inderdaad, deze begint ook al snel te piepen. Intussen zijn de andere twee aan het rondkruipen: van haar natte staart, naar de grond, terug naar mamapoes, op zoek naar melk. En piepen maar..
Maar omdat ze zo aan het rondkruipen zijn, lijkt het me niet al te veilig dat de navelstreng bij de eerste en de laatste kitten nog verbonden is met de placenta. En Tigra maakt geen aanstalten om daar iets aan te doen. Dus neem ik dan toch het schaartje en knip bij beiden de navelstreng door. Tigra maakt er helemaal geen probleem van! En, het geeft toch wel een fijn gevoel, om de navelstreng van zo'n kleine wezentjes te mogen doorknippen..

19u26:

Kitten nr 4 is er uit!

Wow, dit zijn er al vier! Zouden er nog op komst zijn?? Deze kwam in elk geval met een plonsje vocht, dat was duidelijk hoorbaar..
We laten Tigra rustig doen, nu weet ze al wat haar te doen staat.

19u40: Plots staat Tigra op, en gaat in de werpdoos liggen, die 30 cm verder staat. En de kleintjes? Die liggen te krijsen op de grond, want de zachte, warme (en natte) vacht van de mama is net vertrokken! Geen idee wat Tigra bezielt, maar ze ligt in de doos en blijft er gewoon liggen.
Dus, vooraleer de kleintjes onderkoeld worden, neem ik ze één voor één vast in een handdoek, en leg ik ze bij de mama in de doos. (In de doos ligt trouwens krantenpapier met fleece erover.) Van de laatst geborene is de navelstreng nog niet los, en die vindt dat duidelijk niet leuk. Dus knip ik deze ook direct door. Tigra maakt er gelukkig geen probleem van, en begint de kittens verder te likken als ze allemaal bij haar liggen.

20u00: Ik hoor dat er in de doos iets meer lawaai dan ervoor was,

alsof er misschien nog eentje geboren is?

Maar gezien ze in de doos ligt, en ik het daar zo donker en privé mogelijk wil houden, durven we nog niet kijken. Maar ik onthou alvast het uur.

En inderdaad, veel later die avond tellen we er 5!

Foto's volgen!!