En toen waren ze nog met 3 kleintjes..

Gisteren naar de dierenarts geweest met de 4 kittens. Alles piekfijn in orde! De twee grootsten (Rango en Suki) wegen 1610 gram. Phoebe weegt er 1600 en Feeke 1560. Allemaal dicht bij mekaar dus, alsof ze het ervoor gedaan hebben.

Allevier kregen ze hun prikje, volgende maand rond kerst hun tweede.

En toen kwam het moment.. Slik.
Iedereen mocht terug naar huis gaan spelen, behalve Suki.
Suki heeft namelijk een nieuwe thuis gevonden! Vanaf nu woont ze in een straat vol bloemekes, maar voorlopig houden ze haar nog binnen gezien ze eigenlijk het fenoneem "auto" nog niet kent, en vooral, hoe pijn die wel kunnen doen.
'k Mag er niet aan denken.

Ze was nogal verlegen in haar nieuwe gezinnetje, maar 's avonds had ze al gegeten en lag ze al te slapen op de schoot van, sms'ten ze me.
Dus ik heb er wel een goed oog in! :-)

Veel succes Suki, en we komen je snel nog eens bezoeken!

Speeltijd in het zonnetje!

Speeltijd!!

De zon schijnt!

Waarschijnlijk is het een van de laatste dagen van het jaar dat we buiten kunnen genieten van een lekker weertje.. En de katjes weten het maar al te goed: buiten spelen!!!

Dus hier lopen ze nu rond, alle vier onze katjes. Sorry, kattinnekes, want het zijn allemaal meisjes, heeft de dierenarts ons bevestigd. Met andere woorden: mijn vriend is heel erg in de minderheid, met mij, Tigra (mamapoes) en haar 4 kattinnekes bij ons. :)

Op en af springen, schrikken van het gras dat nog nat aanvoelt van de dauw, geïntrigeerd zijn door de plantjes die heen en weer bewegen, sprinten van buiten naar binnen, in blaadjes bijten, vreemd opkijken als er een vogel passeert, .. Ze doen het allemaal.

En het allergrappigste is als er iets aan een pootje hangt, en ze willen het eraf schudden. Dat is echt lachen!

Intussen zijn ze al groot. Groot in die zin dat ze overal opklauteren, testen hoever ze mogen en kunnen gaan. Ze eten mama's kattenkorrels op (zo erg dat Tigra voorlopig ook kittenkorrels krijgt), spelen met haar pluimstaart, en Tigra heeft er inderdaad speelkameraadjes bij. Ze doen hun behoefte in de kattenbak, vind het zalig om elkaar te bijten en likken (hoe tegenstrijdig dit ook klinkt), en vinden de kattenkrabpaal hélemaal het einde!

Zalig dus om ze in huis te hebben.
Echter, 5 katten in huis is te veel. We zullen er waarschijnlijk 2 van het nestje houden. Phoebe houden we zeker en vast. Daar zijn we helemaal aan verknocht. Maar de andere zijn ook zo lief en schattig!

Kijk zelf maar, hier enkele sfeerfoto's van onze meisjes (getrokken op 25 september 2011 - toen 6 weken oud):

Phoebe boven, Feeke onder

Phoebe links en Feeke rechts

vlnr: Darky, Feeke, Rango

Allemaal door elkaar bij Tigra

Feeke

Mama Tigra

Phoebe

Darky

Darky

Rango

4 sterke kittens!

Sinds vrijdag (precies 1 week oud) hebben er twee kittens hun oogjes open. Het linkse helemaal, en het rechtste half. We hebben er geen foto's van, maar het is o-zo-schattig!

Het gewicht wordt nu bijna dagelijks gecontroleerd, ze komen allemaal heel goed bij. De eerstgeborende (zwarte) blijft de zwaarste, maar wordt kort achternagezeten door de donkerste (zonder witte plekken). De andere twee proberen elkaar de loef af te steken om toch niet de laatste te moeten zijn.

We hebben zelf nog geen favoriet, ze zijn allemaal om ter liefst. Ik toon hier nog wat sfeerfoto's:

En nog: hoe mooi ze liggen te slapen in hun nestje:

RIP Gitte :(

Helaas.. Op 16 augustus is er een kitten gestorven.
Die morgen piepte het kleintje moeilijk en het was veel minder beweeglijk dan de anderen, en veel minder ook dan de vorige dagen.

Het gewicht zegt al veel

Toen ik de kitten woog, zag ik dat het achteruit gegaan was in gewicht (van 87 g naar 85 g) en dat alleen al is een slecht teken.
Het gewicht in de gaten houden, is relevant om te kunnen stellen hoe het met de gezondheid van de kittens is. Kittens moeten altijd bijkomen. Als dat niet het geval is, kan dat op verschillende zaken duiden: de andere kittens zijn sterker, er is iets mis met de zuigreflex, de kitten is ziek (longinfectie komt al eens voor), ..

Onze kleinste was duidelijk ziek zoals ze ademde, en toen ik haar aan de tepel van Tigra legde, had ze helemaal geen zuigreflex. De kitten is overleden nog voor ik naar de dierenarts kon gaan.

Die ochtend, hier lag de kitten op de weegschaal.



We hebben het Gitte genoemd en begraven in de tuin.
Eerlijkheidshalve zeg ik erbij dat ik het hier behoorlijk moeilijk mee gehad heb. Het is nooit leuk om zo'n klein weerloos ding te zien afzien en vechten voor het leven. Ik wou dat ik meer had kunnen doen, maar het is heel snel gegaan.

Sindsdien hou ik de 4 anderen heel goed in de gaten. Maar zij waren toen al groter en zwaarder dan Gitte, piepen en bewegen heel goed.

Hier is de vijfling!

Onze eerstgeborene:

De grootste, de zwaarste, en volledig zwart, uitgenomen twee witte teentjes vooraan rechts,
en een bruin vlekje midden op het kopje

Onze tijgertjes:

Tijgertje zonder opvallende blekere vlekken

Tijgertje met 2 witte teentjes vooraan rechts en 1 lichtgekleurd pootje rechts achteraan

Tijgertje met 2 lichte achterpootjes en 2 witte teentjes achteraan links

Tijgertje met 1 wit teentje vooraan links

Eerste foto's van de kleintjes in het nest!

Vage foto's weliswaar, maar als ze nog zo klein zijn, trek ik liefst niet met flits!

Foto's van de bevalling! Opgelet: er is bloed te zien..

Eerste kitten komt piepen!

Als je goed kijkt, zie je precies in het midden het kopje!

:-D




De rest is niet voor gevoelige kijkers! Er is bloed en nageboorte te zien.. Opgelet met kindjes!

Tigra en haar 5 kittens!

Gisteren, dag 62 waren we inmiddels, merkte ik rond 15u op dat er iets aan de hand was: ze had meer last dan anders en ze was verwoed aan haar krabpaal aan het krabben..
Later (om 16u30) begon ze aan één stuk door te miauwen, ook meer dan anders. De laatste weken miauwde ze enkel als ze buiten wou, aan de achterdeur. En nu liep ze binnen rond en kwam ze tegen mij aanleunen, alles al miauwend.

Ik heb mijn notaboekje genomen om alles goed te kunnen volgen, want het was duidelijk dat de bevalling er zat aan te komen. Toen heb ik ook alles klaar genomen (zie vorige blogposts) van handdoeken, schaartje, afvalbakje, fototoestel, ... Ze liep doorheen het huis achter me aan, terwijl ik alle spullen aan het verzamelen was. Naar het schijnt is dat inderdaad zo: als katten moeten bevallen, volgen ze je eerst overal..

Het chronologisch verslag:

17u10: ik zie dat ze vocht aan het verliezen is, er hing slijm aan haar poep, en overal waar ze even gaat zitten, ligt het nat. Het vocht is licht gekleurd, geurloos, dus ik maak me geen zorgen. En ze blijft intussen maar likken.
17u15: er komt een hele rauwe miauw uit haar longen.. Ze is aan het afzien..
17u30: ze ligt onder de tafel, en ik zie voor de eerste keer dat haar buik behoorlijk aan het samentrekken was. De eerste kitten is al aan het afzakken naar het geboortekanaal..
17u35: ze kruipt in de onderste bak van haar kattenkrabpaal, en daar kan ze zich niet stilhouden: ze ligt te draaien en te keren, maar ze vindt geen goede houding. Ondertussen blijft de buik op en neer gaan. Volgens mij heeft ze hier al een ontsluiting van 3cm, het kan dus niet lang meer duren!

Dag 58 is gestart..

Het is nu half 1 's nachts gepasseerd, en ze ligt muisstil te slapen op de zetel.
Het zal dus niet voor vannacht zijn, denk ik. En hopelijk ook niet voor morgenavond, want we zijn gevraagd om bij familie te gaan eten..

Vanavond was ze per ongeluk buitengeglipt. Eventjes paniek! Maar gelukkig is ze in de tuin gebleven, onder de sparren gaan liggen of naast mij in het gras. En toen ik terug naar binnen kwam, kwam ze gewoon achter mij gewandeld. Ze vond het dan toch niet zo interessant buiten. Ze heeft intussen wel weer eventjes kunnen ravotten en onnozel doen met de vlindertjes en de vliegjes (op onderzoek geweest dus). Hier enkele foto's van toen de zon nog scheen:

Curious as ever!

Vogeltjes?

mmm, wat ruik ik hier?

Ik ben dik, ik weet het..

58-64 dagen draagtijd

Er wordt gesproken over een gemiddelde draagtijd bij katten van 58 tot 64 dagen. Het is duidelijk dat de berichtgeving online nogal verschilt, ook wat het aantal kittens betreft. Bij honden is de duurtijd van de dracht evenredig met de grootte van de worp: hoe langer de worp duurt, hoe meer puppies er zullen zijn. Op de ene site vind ik dat dit bij katten ook het geval is, op de andere site lees ik dat dit bij katten niet het geval is. In elk geval, bij katten kan het aantal kittens variëren tussen 1 en 7.

Tigra is vandaag 57 dagen ver.

Acht weken + 1 dag dus.

Ons dikkerdje..

Ze begint het een beetje zwaarder te krijgen, ons Tigra. Elke dag wordt ze wat zwaarder en dikker, en je merkt dat ze iets meer van comfort en relaxen houdt tegenwoordig.

Ze eet voor twee (of meer?), ze slaapt meer en ze is duidelijk op zoek naar een plekje om te bevallen. Wordt het de wasmand? Wordt het onder de sparren? Wordt het in dít of in dát hoekje? Ze is er nog niet uit.. Gelukkig, want wij ook nog niet. :-)

Groot nieuws vandaag!

En inderdaad, deze morgen naar de dierenarts geweest, en Tigra is inderdaad zwanger!

Ze zou ongeveer 5 weken ver moeten zijn, volgens de dierenarts dus nog 3 te gaan.. Spannend!
Vandaag precies 5 weken geleden (ik heb het even nageteld) is ze bij mijn weten de laatste keer gedekt, dus het kan kloppen!

En wie is de papa?
Humm.. Goede vraag. Ze had namelijk twee vrijers. De ene kater donker gestreept, kortharig. De andere kater was zwart met wit, semi-langharig. Het wordt dus afwachten tot de kleintjes eruit zijn.
Maar het waren allebei mooie katers, en als ze dan nog een beetje op de mooie mama lijken, dan zullen de kleintjes ook allermooist en schattig zijn!

Tigra als kleintje van 10 weken oud

Hoe het allemaal begon..

Gisterenavond kwam ik thuis van het werk, en toen Tigra naar mij toe kwam, viel het me op dat ze wat zwaarder is geworden aan haar buik. En mijn vriend zei kort erna hetzelfde tegen me. Zou ze dan ... ?

Even voorstellen:

Half november 2010 heb ik Tigra op straat gevonden. Het typische roepen van een klein katje herken je meteen, en het liet me niet meer los. Ik vond ze helaas niet. We wonen aan een drukke straat met veel verkeer, maar haar geroep kon ik zo goed horen dat ze vlakbij moest zijn. Mijn auto (die voor de deur stond) heb ik binnenste buiten gekeerd. Overal gezocht, ik lag zelfs op de stoep om onder de geparkeerde auto's te kijken. Maar het mocht niet zijn: ik vond ze niet. Even gedacht dat ze onder de motorkap van een auto zat, maar dat bleek gelukkig niet het geval te zijn. Ze kroop in de opening boven de wielen, dus je zag haar niet. Toen ik haar plots van de ene naar de andere geparkeerde auto zag snellen, stond mijn hart stil. Wat was dát in godsnaam voor een beest?